by แก้วใจ แก้วใส

งาน No Regret ตั้งอยู่ใน Cartel Artspace โดยศิลปิน อัญชลี อนันตวัฒน์ จัดแสดงขึ้นอย่างเรียบง่ายและแทบจะเป็นคําว่าโล่งเลยมากกว่า งานที่จัดแสดงในงานนิทรรศการนี้ มีความแตกต่างกันออกไปทั้งลักษณะ สื่อที่ใช้ และทําให้เกิดคําถามตลอดเวลาที่ดูงาน แรกเริ่มงานนี้แทบไม่ทําให้เกิดคําถาม ความสงสัย หรือ การสื่อสารใดๆ จากผลงานเอาเสียเลย


image from Cartel Art Space facebook

งานเพียงแต่ถูกจัดแสดง ไม่มีคําบรรยายอะไรที่ชัดเจน สีสันที่ฉูดฉาดถูกวาดขึ้นอย่างไม่เรียบร้อย กลางห้องมี แท่งลมปลิวไปมา แสงไฟจากชิ้นงานที่ยากจะอธิบายว่าทําไปเพื่ออะไร ภาพที่ไม่มีเนื้อหา ไม่เล่าเรื่อง และไม่ได้สื่ออะไรชัดเจน แน่นอนว่างานนี้ไม่ใช่งานทําให้เกิดความประทับใจกับผู้ชม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในวินาทีแรกที่เข้าไปในงาน และยังคงไม่ได้สร้างอะไร หรือมีอะไรเพิ่มเติมมาในภายหลัง แต่บนพื้นฐานของการดูงานแบบจําเจ การเรียกร้องสารจากงานแต่ละชิ้น มองหาการเล่าเรื่อง ตามแบบอย่างการดูงานทั่วไป ได้ไปตอบกับชุดคําง่ายๆ ที่ศิลปินเขียนเอาไว้

 

พื้นที่ของ Cartel Artspace นั้นมีขนาดค่อนข้างเล็กเล็ก ดังนั้นเมื่อลองมองดูรอบๆ แบบไม่คิด อะไรมาก ก็จะได้ชุดคําแบบไม่คิดอะไรมาก ว่ามันก็คือการรวมงานของศิลปินคนหนึ่งเอาไว้ ไมได้มีเนื้อหาสาระสําคัญต้องไปเค้นจากงาน ไม่ต้องมองหาการเล่าเรื่อง และคุณค่า เป็นงานร่วมสมัยที่สร้างคําถามและตอบคําตอบของคําว่าศิลปะได้อย่างน่าสนใจ ว่าแล้วอะไรที่ทําให้งานเป็นศิลปะ อะไรที่ทําให้เรามองว่ามันเป็นงาน มันมีองค์ประกอบอะไรบ้าง ศิลปินไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเรา แต่การดูงานเรากลับเรียกร้องสารบางอย่าง ซึ่งสารที่ได้รับจากงานนี้ นอกจากจะเป็นสิ่งเตือนและตัวอย่างของงานรวมสมัยที่น่าสนใจ ก็คงจะเป็นการที่งานล้อเลียนกับการที่คนดู คนชมงานศิลปะเรียกร้องสิ่งต่างๆจากงานเหลือเกิน สุดท้ายแล้วงานนี้ก็คือความเป็นตัวตน หรืออาจเป็นเพียงสิ่งที่ศิลปินอยากจะทํา อยากจะแสดง ไม่ได้มีอะไรตื่นลึกหนาบาง เป็นเพียงการเอางาน มาจัดแสดง และปล่อยให้เราเกิดคําถาม ว่ามันคืออะไร และคําตอบที่ว่า มันคืออะไรก็ตามที่เราจะให้ค่ามัน มันก็คือสิ่งที่ศิลปินเอามาจัดวางไว้ ในงานมีชิ้นที่สีสันโดดเด่น คืองานที่นําเชือกมาจัดอยู่ในลักษณะเหมือนกําลังห้อยไว้กลางอากาศ และมีไฟหลอดหนึ่งถูกดัดให้เลื้อยผ่านไปในตารางเชือก บางคนอาจจะเอาประสบการณ์ส่วนตัวมาตอบ หรือให้ความหมายมัน บางคนอาจจะมองว่ามันก็แค่ของสองสิ่ง


image from Cartel Art Space facebook

บนความเปิดกว้างของนิทรรศการ ที่ไม่เรียกร้อง และไม่ยัดเยียดอะไรนี้เอง ที่ทําให้ผู้เขียนเกิดความสนใจกับงานขึ้นในภายหลัง นิทรรศการนี้จึงเป็นเหมือนทั้งรักทั้งเกลียด ทั้งไม่ชอบในความไม่มีอะไร แต่ก็ชอบความตลก และความสนุกของการที่งานในพื้นที่เล็กๆ และไม่มีอะไรนี้เอง ได้สะท้อน และทําให้เกิดความคิด และกิจกรรมต่างๆ โดยขึ้นอยู่กับคนชมซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสนุกและน่าสนใจในสิ่งที่นิทรรศการนี้มอบให้กับผู้ชม